
Η αγορά, εν όψει γιορτών, δείχνει τις ορέξεις της: ήδη κάποια blogs αναφέρονται σε πιθανή έλλειψη της κονσόλας από τα ράφια των καταστημάτων στην επικείμενη Χριστουγεννιάτικη περίοδο, την πλέον καταναλωτική του χρόνου, και προτρέπουν τους καταναλωτές να φροντίσουν εγκαίρως για την αγορά της. Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, προειδοποιούν ότι τα πράγματα είναι σαφώς χειρότερα στην περίπτωση του Wii Fitness, παρακινώντας τους καταναλωτές σε άμεση προμήθεια του. Φανταστείτε να μην υπήρχε και οικονομική κρίση…

Διαπιστώνοντας ότι το PS1 έφερε νέες, γιγάντιες προοπτικές στην αγορά του home entertainment, οι δύο κολοσσοί, Sony και Microsoft δεν άργησαν να κάνουν το επόμενο βήμα. Από την μια η Sony λανσάροντας μια νέα, βελτιωμένη έκδοση του Playstation, το PS2, κι από την άλλη η Microsoft με το XBOX. Η Nintendo, παραδοσιακός παίκτης στην αρένα των videogames φάνηκε ότι μάλλον δεν μπορούσε να ακολουθήσει, μιας και πιθανότατα σε μια κρίση πανικού λάνσαρε το GameCube, το οποίο, μιας και δεν έφερε ουσιαστικά καμιά ποιοτική υπεροχή, αναγκαστικά προβλήθηκε σαν η «οικονομική λύση». Από την στιγμή όμως που τα τεχνικά του χαρακτηριστικά ήταν σαφώς υποδεέστερα από των ανταγωνιστών του, κι από την στιγμή που οι άλλοι δύο δε φάνηκαν διατεθειμένοι να μπουν σε πόλεμο τιμών, η μοίρα του GameCube ήταν προδιαγεγραμμένη.
Κι ενώ η αγορά άρχισε να συνειδητοποιεί ότι έμπαινε σε μια φάση ωρίμανσης (ρουτίνας θα έλεγα εγώ), με νέες, βελτιωμένες παραλλαγές του ίδιου ουσιαστικά προϊόντος με δεδομένα μερίδια αγοράς για τον κάθε παίκτη, ήρθε το Wii για να τα ανατρέψει όλα… Το νέο «παιδί» της Nintendo έφερε μια επανάσταση. Ίσως όχι τόσο δραστική όσο το PS1 αλλά σίγουρα επανάσταση. Απλούστατα γιατί διαφοροποιήθηκε από τους δύο αντιπάλους του, βάζοντας ξανά την Ιαπωνική εταιρεία στο παιχνίδι, και μάλιστα για τα καλά!

Αναμασώντας την ίδια τροφή, οι Sony και Microsoft δε δημιουργούσαν ουσιαστικά καινούρια προϊόντα, απλά βελτίωναν τα ήδη υπάρχοντα. Με μηδέν διαφοροποίηση όμως το να περιμένεις να παραμείνεις στην κορυφή θα ήταν too much, έτσι δεν είναι; Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν οι graphic cards των PCs αναβαθμίζονται συνεχώς, και, μιας και οι υπολογιστές βρίσκουν ολοένα και περισσότερο θέση στο σαλόνι μας, η πιθανότητες κάποια στιγμή να χρησιμοποιούνται και ως παιχνιδομηχανές αυξάνονται συνεχώς.
Ακριβώς εκεί μπαίνει στη σκηνή το Wii, δίνοντας βάρος όχι τόσο στα τεχνικά χαρακτηριστικά (που βέβαια παραμένουν σε υψηλότατα επίπεδα) αλλά στο ανεμπόδιστο και χαλαρότατο fun, γιατί ας μην ξεχνάμε, μιλάμε για παιχνίδια… Συν τοις άλλοις, έβαλε μια και καλή τέλος σε όλους τους επικριτές που κατέκριναν τις κονσόλες γιατί «οδηγούσαν την νεολαία στους τόπους της ακινησίας και της τεμπελιάς»… Μόνο και μόνο ένα παιχνίδι τένις στο Wii (για να μην πούμε για το Wii Fit), αποδεικνύει ότι η παραπάνω άποψη είναι πλέον μύθος.
Μέσα από το Wii και τα παιχνίδια του ο παίκτης για πρώτη φορά γίνεται μάρτυρας μιας τέτοιας διαδραστικότητας. Οι κινήσεις του είναι ακριβώς ίδιες με αυτές του χαρακτήρα του στο παιχνίδι και δικαιολογίες τύπου «εγώ το πατάω, αυτό κάτι έπαθε», τείνουν να γίνουν απλά χαριτομενιές… (21/11/08)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου